kunna, v
szám egyes szám többes szám
személy első második harmadik mind
Kijelentő mód eg hann / hon
tað
vit, tit,
teir / tær / tey
tygum
Jelen kann kanst kann kunnu/kunna
Múlt kundi kundi kundi kundu
Felszólító mód tit
Jelen — — ! — — !
Főnévi igenév kunna
Jelen idejű melléknévi igenév —
Múlt idejű melléknévi igenév —
Supinum kunnað

Feröeri

Ige

kunna

  1. tud, képes valamire

Szinonimák

  1. fáa

Szókapcsolatok