إبل
Főnév
إِبِل • (ʔibil) nn (kollektív, többesszám آبَال (ʔābāl))
- (kollektív, plurale tantum) tevék
- تَجُوبُ الإِبِلُ الصَّحْرَاءَ بَحْثًا عَنِ الطَّعَامِ وَالمَاءِ.
- tajūbu l-ʔibilu ṣ-ṣaḥrāʔa baḥṯan ʕani ṭ-ṭaʕāmi wālmāʔi.
- A tevék átkutatják a sivatagot étel és víz után kutatva.
- تُعْتَبَرُ الإِبِلُ جُزْءًا مُهِمًّا مِنَ الثَّقَافَةِ البَدَوِيَّةِ.
- tuʕtabaru l-ʔibilu juzʔan muhimman mina ṯ-ṯaqāfati l-badawiyyati.
- A tevék fontos részét képezik a beduin kultúrának.