Főnév

إفاقة (ʔifāqa) ?

  1. ébrenlét, éberség‎
    عَادَ إِلَى إِفَاقَتِهِ بَعْدَ الحَادِثِ فِي المُسْتَشْفَى.
    ʕāda ʔilā ʔifāqatihi baʕda l-ḥādiṯi fī l-mustašfā.
    A baleset után a kórházban tért magához.
    سَاعَدَتِ الإِفَاقَةُ السَّرِيعَةُ فِي تَجَنُّبِ مُضَاعَفَاتٍ خَطِيرَةٍ.
    sāʕadati l-ʔifāqatu s-sarīʕatu fī tajannubi muḍāʕafātin ḵaṭīratin.
    A gyors magához térés segített elkerülni a súlyos szövődményeket.