Főnév

حَطَب (ḥaṭabhn (többesszám أَحْطَاب(ʔaḥṭāb))

  1. aprófa, tűzifa
    جَمَعَ الرِّجَلُ حَطَبًا لِإِشْعَالِ النَّارِ فِي الخَارِجِ.
    jamaʕa r-rijalu ḥaṭaban liʔišʕāli n-nāri fī l-ḵāriji.
    Az ember fát gyűjtött a tűzgyújtáshoz a szabadban.
    تُسْتَخْدَمُ الحَطَبُ لِلتَّدْفِئَةِ فِي البُيُوتِ الرِّيفِيَّةِ.
    tustaḵdamu l-ḥaṭabu lilttadfiʔati fī l-buyūti r-rīfiyyati.
    A fatüzelést használják a vidéki házak fűtésére.