حطب
Főnév
حَطَب • (ḥaṭab) hn (többesszám أَحْطَاب (ʔaḥṭāb))
- aprófa, tűzifa
- جَمَعَ الرِّجَلُ حَطَبًا لِإِشْعَالِ النَّارِ فِي الخَارِجِ.
- jamaʕa r-rijalu ḥaṭaban liʔišʕāli n-nāri fī l-ḵāriji.
- Az ember fát gyűjtött a tűzgyújtáshoz a szabadban.
- تُسْتَخْدَمُ الحَطَبُ لِلتَّدْفِئَةِ فِي البُيُوتِ الرِّيفِيَّةِ.
- tustaḵdamu l-ḥaṭabu lilttadfiʔati fī l-buyūti r-rīfiyyati.
- A fatüzelést használják a vidéki házak fűtésére.