حليب
Főnév
حَلِيب • (ḥalīb) hn
- tej
- شَرِبَ الأَطْفَالُ كُوبًا مِنَ الحَلِيبِ فِي الصَّبَاحِ.
- šariba l-ʔaṭfālu kūban mina l-ḥalībi fī ṣ-ṣabāḥi.
- A gyerekek reggelente egy pohár tejet ittak.
- يُسْتَخْدَمُ الحَلِيبُ فِي صُنْعِ الجُبْنِ وَالزُّبْدَةِ.
- yustaḵdamu l-ḥalību fī ṣunʕi l-jubni wālzzubdati.
- A tejet sajt és vaj készítésére használják.