Főnév

دَلِيل (dalīlhn npers (többesszám أَدِلَّة(ʔadilla))

  1. bizonyíték
    اسْتَخْدَمَ السَّائِحُ دَلِيلًا سِيَاحِيًّا لِاسْتِكْشَافِ المَدِينَةِ.
    āstaḵdama s-sāʔiḥu dalīlan siyāḥiyyan liāstikšāfi l-madīnati.
    A turista egy útikönyvet használt a város felfedezéséhez.
    قَدَّمَ الشَّاهِدُ دَلِيلًا مُهِمًّا في القَضِيَّةِ.
    qaddama š-šāhidu dalīlan muhimman fy al-qaḍiyyati.
    A tanú fontos bizonyítékot nyújtott be az ügyben.