زكام
Főnév
زُكَام • (zukām) hn
- megfázás, nátha
- أُصِيبَ بِزُكَامٍ شَدِيدٍ خِلَالَ فَصْلِ الشِّتَاءِ.
- ʔuṣība bizukāmin šadīdin ḵilāla faṣli š-šitāʔi.
- Súlyos náthával küzdött a téli időszakban.
- تَجَنَّبَ الْمُدَرِّسُ الْحُضُورَ إِلَى الْمَدْرَسَةِ بِسَبَبِ الزُّكَامِ.
- tajannaba l-mudarrisu l-ḥuḍūra ʔilā l-madrasati bisababi z-zukāmi.
- A tanár a nátha miatt kerülte az iskolába járást.