Főnév

سجدة (sjda) ?

  1. leborulás
  2. meghajlás
  3. imádat
    أَدَّى المُصَلِّي السَّجْدَةَ فِي صَلاتِهِ.
    ʔaddā l-muṣallī s-sajdata fī ṣalātihi.
    Az imádkozó meghajolt az imájában.
    تُعَبِّرُ السَّجْدَةُ عَنِ الخُضُوعِ وَالتَّوَاضُعِ أَمَامَ اللهِ.
    tuʕabbiru s-sajdatu ʕani l-ḵuḍūʕi wālttawāḍuʕi ʔamāma llāhi.
    A meghajlás alázatot és alázatosságot fejez ki Isten előtt.
    فِي السَّجْدَةِ، يَمَسُّ الجَبْهَةُ وَالأَنْفُ الأَرْضَ.
    fī s-sajdati, yamassu l-jabhatu wālʔanfu l-ʔarḍa.
    A meghajláskor a homlok és az orr érinti a földet.