طبيعة
Főnév
طَبِيعَة • (ṭabīʕa) nn (többesszám طَبِيعَات (ṭabīʕāt) vagy طَبَائِع (ṭabāʔiʕ))
- természet
- سَارَ الفَوْجُ فِي الطَّبِيعَةِ، مُتَمَتِّعِينَ بِالمَنَاظِرِ الخَلَّابَةِ وَالهَوَاءِ النَّقِيِّ.
- sāra l-fawju fī ṭ-ṭabīʕati, mutamattiʕīna bi-l-manāẓiri l-ḵallābati wālhawāʔi n-naqiyyi.
- A csoport a természetben sétált, élvezve a lenyűgöző tájakat és a friss levegőt.