Főnév

مِطْرَقَة (miṭraqann (többesszám مَطَارِق(maṭāriq) vagy مِطْرَقَات(miṭraqāt))

  1. kalapács
    اسْتَخْدَمَ النَّجَّارُ مِطْرَقَةً لِتَثْبِيتِ المِسَامِيرِ فِي الْخَشَبِ.
    āstaḵdama n-najjāru miṭraqatan litaṯbīti l-misāmīri fī l-ḵašabi.
    Az asztalos kalapácsot használt a szegek faanyagba való beütéséhez.
    وَجَدْتُ مِطْرَقَةً قَدِيمَةً فِي الْمَخْزَنِ.
    wajadtu miṭraqatan qadīmatan fī l-maḵzani.
    Egy régi kalapácsot találtam a raktárban.