مهارة
Főnév
مَهَارَة • (mahāra) nn (többesszám مَهَارَات (mahārāt))
- jártasság
- بِفَضْلِ مَهَارَتِهِ الاِسْتِثْنَائِيَّةِ فِي اللُّغَاتِ، نَجَحَ أَحْمَدُ فِي التَّوَاصُلِ مَعَ الأَشْخَاصِ مِنْ مُخْتَلِفِ الثِّقَافَاتِ.
- bifaḍli mahāratihi l-istiṯnāʔiyyati fī l-luḡāti, najaḥa ʔaḥmadu fī t-tawāṣuli maʕa l-ʔašḵāṣi min muḵtalifi ṯ-ṯiqāfāti.
- Kivételes nyelvtudásának köszönhetően Ahmednek képes volt kommunikálni különböző kultúrákból érkező emberekkel.