مرارة

(مَرَارَة szócikkből átirányítva)

Főnév

مَرَارَة (marārann

  1. epehólyag
  2. keserűség
    شَعَرَ بِمَرَارَةِ الخِسَارَةِ بَعْدَ الْمُبَارَاةِ.
    šaʕara bimarārati l-ḵisārati baʕda l-mubārāti.
    A vereség keserűségét érezte a meccs után.
    تَغَلَّبَ عَلَى مَرَارَةِ الفِرَاقِ بِالصَّبْرِ وَالأَمَلِ.
    taḡallaba ʕalā marārati l-firāqi bi-ṣ-ṣabri wālʔamali.
    Legyőzte a szakítás keserűségét türelemmel és reménnyel.