هواء
Főnév
هَوَاء • (hawāʔ) hn (többesszám أَهْوِيَة (ʔahwiya))
- levegő
- تَنَفَّسَ الرِّيَاضِيُّ الهَوَاءَ النَّقِيَّ أَثْنَاءَ الرَّكْضِ فِي الحَدِيقَةِ العَامَّةِ.
- tanaffasa r-riyāḍiyyu l-hawāʔa n-naqiyya ʔaṯnāʔa r-rakḍi fī l-ḥadīqati l-ʕāmmati.
- Az atléta a tiszta levegőt lélegezte be a közparkban futás közben.