واحة
Főnév
وَاحَة • (wāḥa) nn (többesszám وَاحَات (wāḥāt)).
- oázis
- وَجَدَ الرُّحَّالَةُ وَاحَةً خَضْرَاءَ فِي وَسَطِ الصَّحْرَاءِ.
- wajada r-ruḥḥālatu wāḥatan ḵaḍrāʔa fī wasaṭi ṣ-ṣaḥrāʔi.
- Az utazó zöld oázist talált a sivatag közepén.
- تُعَدُّ الحَدِيقَةُ وَاحَةَ هُدُوءٍ وَسَلامٍ فِي المَدينَةِ الصَّاخِبَةِ.
- tuʕaddu l-ḥadīqatu wāḥata hudūʔin wasalāmin fī l-madynati ṣ-ṣāḵibati.
- A kert a nyüzsgő városban a nyugalom és béke oázisa.