Főnév

يقظة (yqẓa) ?

  1. éberség
    يَتَطَلَّبُ قِيَادَةَ السَّيَّارَةِ يَقَظَةً وَتَرْكِيزًا.
    yataṭallabu qiyādata s-sayyārati yaqaẓatan watarkīzan.
    Az autóvezetés éberséget és koncentrációt igényel.
    حَافَظَ الْحَارِسُ عَلَى يَقَظَتِهِ طِوَالَ اللَّيْلِ.
    ḥāfaẓa l-ḥārisu ʕalā yaqaẓatihi ṭiwāla l-layli.
    Az őr egész éjjel éber maradt.