Főnév

اِبْن (ibnhn (többesszám أَبْنَاء(ʔabnāʔ) vagy بَنُون(banūn) vagy بَنَات(banāt), nőnem اِبْنَة(ibna) vagy بِنْت(bint))

  1. fiú, fia vkinek
    يَفْتَخِرُ الأَبُ بِنَجَاحِ اِبْنِهِ.
    yaftaḵiru l-ʔabu binajāḥi ibnihi.
    Az apa büszke fia sikerére.
    ذَهَبَ اِبْنُ الجِيرَانِ إِلَى المَدْرَسَةِ مُبَكِّرًا.
    ḏahaba ibnu l-jīrāni ʔilā l-madrasati mubakkiran.
    A szomszéd fiú korán ment az iskolába.