انتصار
Főnév
اِنْتِصَار • (intiṣār) hn (többesszám اِنْتِصَارَات (intiṣārāt))
- اِنْتَصَرَ (intaṣara) igéből képzett főnév alakja (form VIII)
- győzelem
- Szinonima: نَصْر (naṣr)
- Antonima: هَزِيمَة (hazīma)
- اِحْتَفَلَتِ الأُمَّةُ بِاِنْتِصَارِهَا في الحَرْبِ.
- iḥtafalati l-ʔummatu biintiṣārihā fy al-ḥarbi.
- A nemzet ünnepelte győzelmét a háborúban.
- يُعَدُّ الاِنْتِصَارُ في هَذِهِ المُسَابَقَةِ إِنْجَازًا كَبِيرًا.
- yuʕaddu l-intiṣāru fy haḏihi l-musābaqati ʔinjāzan kabīran.
- A versenyen aratott győzelem nagy teljesítménynek számít.