بال
Főnév
بَال • (bāl) hn
- állapot
- figyelem
- شَعَرَ الطِّفْلُ بِالْفَرَحِ عِنْدَمَا تَلَقَّى هَدِيَّتَهُ.
- šaʕara ṭ-ṭiflu bi-l-faraḥi ʕindamā talaqqā hadiyyatahu.
- A gyermek örömet érzett, amikor megkapta az ajándékát.
- أَصَابَتْهُ حَالَةٌ مِنَ الْقَلَقِ بَالَ امْتِحَانِ.
- ʔaṣābathu ḥālatun mina l-qalaqi bāla āmtiḥāni.
- Aggódott a vizsga előtt.
- أَعْرَبَ الْمُديرُ عَنْ اِمْتِنَانِهِ بَالَ الْجُهُودِ الْمَبْذُولَةِ.
- ʔaʕraba l-mudyru ʕan imtinānihi bāla l-juhūdi l-mabḏūlati.
- A vezető kifejezte háláját a kifejtett erőfeszítésekért.