Főnév

بَال (bālhn

  1. állapot
  2. figyelem
    شَعَرَ الطِّفْلُ بِالْفَرَحِ عِنْدَمَا تَلَقَّى هَدِيَّتَهُ.
    šaʕara ṭ-ṭiflu bi-l-faraḥi ʕindamā talaqqā hadiyyatahu.
    A gyermek örömet érzett, amikor megkapta az ajándékát.
    أَصَابَتْهُ حَالَةٌ مِنَ الْقَلَقِ بَالَ امْتِحَانِ.
    ʔaṣābathu ḥālatun mina l-qalaqi bāla āmtiḥāni.
    Aggódott a vizsga előtt.
    أَعْرَبَ الْمُديرُ عَنْ اِمْتِنَانِهِ بَالَ الْجُهُودِ الْمَبْذُولَةِ.
    ʔaʕraba l-mudyru ʕan imtinānihi bāla l-juhūdi l-mabḏūlati.
    A vezető kifejezte háláját a kifejtett erőfeszítésekért.