بوق
Főnév
بُوق • (būq) hn (többesszám أَبْوَاق (ʔabwāq) vagy بُوقَات (būqāt))
- (zene) trombita
- اِسْتَخْدَمَ السَّائِقُ البُوقَ لِتَحْذِيرِ الْمُشَاةِ.
- istaḵdama s-sāʔiqu l-būqa litaḥḏīri l-mušāti.
- A sofőr a duda használatával figyelmeztette a gyalogosokat.
- كَانَ صَوْتُ البُوقِ عَالِيًا جِدًّا خِلَالَ الاِحْتِفَالِ.
- kāna ṣawtu l-būqi ʕāliyan jiddan ḵilāla l-iḥtifāli.
- A kürt hangja nagyon hangos volt az ünnepség alatt.