تين
Főnév
تِين • (tīn) hn (kollektív, szingulatív تِينَة (tīna))
- fügefa
- füge
- أَكَلَ الطِّفْلُ تِينًا طَازِجًا مِنَ الشَّجَرَةِ.
- ʔakala ṭ-ṭiflu tīnan ṭāzijan mina š-šajarati.
- A gyerek friss fügét evett a fáról.
- التِّينُ مُغَذِّيٌ وَيُسْتَخْدَمُ فِي تَحْضِيرِ العَدِيدِ مِنَ الوَصْفَاتِ.
- at-tīnu muḡaḏḏiyun wayustaḵdamu fī taḥḍīri l-ʕadīdi mina l-waṣfāti.
- A füge tápláló és számos recept elkészítéséhez használják.
Lásd még
سورة التين (ar) (swra(t) at-tyn)