ثابت
Főnév
ثَابِت • (ṯābit) hn (többesszám ثَوَابِت (ṯawābit))
- (matematika) konstans
- ظَلَّتِ الأَسْعَارُ ثَابِتَةً رَغْمَ التَّقَلُّبَاتِ الاِقْتِصَادِيَّةِ.
- ẓallati l-ʔasʕāru ṯābitatan raḡma t-taqallubāti l-iqtiṣādiyyati.
- Az árak stabilak maradtak a gazdasági ingadozások ellenére.
- أَظْهَرَتِ الدِّرَاسَاتُ أَنَّ القَانُونَ ثَابِتٌ في تَطْبِيقِهِ.
- ʔaẓharati d-dirāsātu ʔanna l-qānūna ṯābitun fy taṭbīqihi.
- A tanulmányok azt mutatták, hogy a törvény alkalmazása konzisztens.
Melléknév
ثَابِت • (ṯābit) (nőnem ثَابِتَة (ṯābita), hímnem többesszám ثَابِتُونَ (ṯābitūna), nőnem többesszám ثَابِتَات (ṯābitāt) vagy ثَوَابِت (ṯawābit), elative أَثْبَت (ʔaṯbat))