Főnév

حَالَة (ḥālann (többesszám حَالَات(ḥālāt))

  1. állapot
  2. helyzet
  3. eset
    تَدهُورَتْ حَالَةُ الطَّقْسِ فَجْأَةً.
    tadhūrat ḥālatu ṭ-ṭaqsi fajʔatan.
    Hirtelen romlott az időjárás állapota.
    كَانَتْ حَالَةُ الْمَرِيضِ مُسْتَقِرَّةً بَعْدَ الْجِرَاحَةِ.
    kānat ḥālatu l-marīḍi mustaqirratan baʕda l-jirāḥati.
    A beteg állapota stabil volt a műtét után.