سلاح
Főnév
سِلَاح • (silāḥ) hn (többesszám أَسْلِحَة (ʔasliḥa))
- fegyver
- يُعَدُّ السِّلَاحُ وَسِيلَةً لِلدِّفَاعِ عَنِ النَّفْسِ أَوْ لِلهُجُومِ فِي النِّزَاعَاتِ.
- yuʕaddu s-silāḥu wasīlatan lilddifāʕi ʕani n-nafsi ʔaw lilhujūmi fī n-nizāʕāti.
- A fegyver önvédelemre vagy támadásra szolgáló eszköz a konfliktusokban.