Melléknév

غَلِيظ (ḡalīẓ) (nőnem غَلِيظَة(ḡalīẓa), közös többesszám غِلَاظ(ḡilāẓ), elative أَغْلَظ(ʔaḡlaẓ))

  1. durva, nyers
  2. vastag
    كَانَ الضَّبَابُ غَلِيظًا لِدَرَجَةِ أَنَّهُ حَجَبَ الرُّؤْيَةَ.
    kāna ḍ-ḍabābu ḡalīẓan lidarajati ʔannahu ḥajaba r-ruʔyata.
    A köd olyan sűrű volt, hogy eltakarta a látást.
    صَوْتُ الرَّجُلِ غَلِيظٌ وَعَمِيقٌ.
    ṣawtu r-rajuli ḡalīẓun waʕamīqun.
    A férfi hangja mély és erős.