أذان
Főnév
أَذَان • (ʔaḏān) hn
- أَذِنَ (ʔaḏina, ’to listen, to hear, to allow’) igéből képzett főnév alakja (form I)
- أَذَّنَ (ʔaḏḏana, ’to call, to announce’) igéből képzett főnév alakja (form II)
- imára hívás
- سَمِعَ المُسَافِرُونَ أَذَانَ الْفَجْرِ أَثْنَاءَ تَوَاجُدهُمْ بِالْمَطَارِ.
- samiʕa l-musāfirūna ʔaḏāna l-fajri ʔaṯnāʔa tawājudhum bi-l-maṭāri.
- Az utazók meghallották a hajnali imádság hívását a repülőtéren.
- يَتَوَقَّفُ النَّاسُ عَنْ الْأَعْمَالِ لِأَدَاءِ الصَّلَاةِ عِنْدَ سَمَاعِ الأَذَانِ.
- yatawaqqafu n-nāsu ʕan al-ʔaʕmāli liʔadāʔi ṣ-ṣalāti ʕinda samāʕi l-ʔaḏāni.
- Az emberek abbahagyják tevékenységeiket, hogy imádkozzanak, amikor meghallják az imádság hívását.