Főnév

نِزَاع (nizāʕhn

  1. نَازَعَ(nāzaʕa) igéből képzett főnév alakja (form III)
  2. veszekedés, vita
    حَلَّتْ الحُكُومَةُ نِزَاعًا طَوِيلًا بَيْنَ الشَّرِكَاتِ.
    ḥallat al-ḥukūmatu nizāʕan ṭawīlan bayna š-šarikāti.
    A kormány rendezte a cégek közötti hosszú távú vitát.
    أَدَّى نِزَاعُ الحُدُودِ إِلَى تَوَتُّرَاتٍ دِبْلُومَاسِيَّةٍ.
    ʔaddā nizāʕu l-ḥudūdi ʔilā tawatturātin diblūmāsiyyatin.
    A határvita diplomáciai feszültségekhez vezetett.